Бабошын Мікалай Сцяпанавіч
Нарадзіўся 18 лютага 1926 года ў сяле Чкалава Дубенскага раёна Мардоўскай АССЗ.
У 1943 г. скончыў сярэднюю школу і быў прызваны ў рады Чырвонай Арміі.
Службу праходзіў у Забайкаллі ў Бураціі. Затым быў пераведзены ў Беларусь - Брэст, Гродна.
На вайне быў у якасці радавога і сяржанта. Ваяваў на Ленінградскім фронце.
Мікалай Сцяпанавіч успамінаў: «…У 1944 г. за г. Луга Ленінградскай вобласці мы прарывалі абарону немцаў.
Наша артылерыйская прылада падбіла нямецкі танк. За гэта мяне ўзнагародзілі медалём "За баявыя заслугі".
Пасля заканчэння вайны ў 1945 г. Мікалай Сцяпанавіч быў накіраваны ў Горкаўскае ваеннае вучылішча.У 1947 г. скончыў вучылішча з адзнакай.
Праходзіў службу на розных афіцыйных пасадах.
У 1953 г. знаходзіўся ў складзе савецкіх войск у КНР.
У 1966 г. Скончыў БДУ ім. В.І. Леніна. Атрымаў кваліфікацыю настаўніка гісторыі і грамадазнаўства.
У 1968 годзе браў удзел у выкананні інтэрнацыянальнага абавязку ў Чэхаславакіі.У чэрвені 1971 г. звольніўся ў запас.
З 1971 г. па 1990 г. з'яўляўся загадчыкам метадкабінета Абласнога інстытута ўдасканалення настаўнікаў.
Мікалай Сцяпанавіч лічыў, што нават лепшым сябрам нельга дараваць несумленнасць, падман, здраду.
Самы шчаслівы дзень у жыцці - 9 траўня - Дзень Перамогі. Гэта была вялікая радасць, вялікае свята.
29.01.1990 г. – 12.10.1992 г. – інспектар аддзела кадраў Гродзенскага політэхнічнага тэхнікума.
З 12.10.1992 г. па 01.10.1995 г. - з'яўляўся начальнікам штаба грамадзянскай абароны палітэхнікума.
З кастрычніка 1995 г. працаваў на пасадзе выкладчыка палітэхнікума.
Памёр 10.05.2020 г.
Узнагароды
Медаль
"За перамогу над Германіяй"
(1945 г.)
Медаль
"За баявыя заслугі"(1950 г.)
Ордэн
Чырвонай зоркі
(1969 г.)
Памятная ўзнагарода
савецка-кітайскага сяброўства і баявой садружнасці СССР - Чэхаславакіі
Пажаданні маладому пакаленню:
"Быць патрыётамі сваёй Радзімы, сумленна і добрасумленна вучыцца, працаваць, падтрымліваць слаўныя традыцыі беларускага народа"
